Η εικόνα του άψυχου Σολωμού να πέφτει από τον ιστό, στην προσπάθειά του να υποστείλει την τουρκική σημαία, με το τσιγάρο στο στόμα, συγκλόνισε και συγκλονίζει μέχρι σήμερα, ενώ δεν άργησε να μετατραπεί σε σύμβολο αγωνιστικότητας.
Είκοσι τέσσερα χρόνια συμπληρώνονται από τον θάνατο των Τάσου Ισαάκ και Σολωμού Σολωμού στην Κύπρο και με αφορμή την θλιβερή επέτειο, το Δημοκρατικό Κόμμα, η ΕΔΕΚ, η Αλληλεγγύη και η Συμμαχία Πολιτών εξέδωσαν ανακοινώσεις.
«Οι ηρωομάρτυρες Τάσος Ισαάκ και Σολωμός Σολωμού δολοφονήθηκαν άνανδρα και βίαια τον Αύγουστο του 1996, επειδή θέλησαν να διαμαρτυρηθούν ενάντια στην τουρκική κατοχή. Επειδή θέλησαν να στείλουν το μήνυμα του αγώνα για απελευθέρωση της πατρίδας μας. Δεν ξεχνούμε τη θυσία τους.
»Τιμούμε τη μνήμη τους, συνεχίζοντας τον αγώνα για δικαίωση και απελευθέρωση. Με τις πληγές της κατοχής να παραμένουν ανοιχτές, δεν ξεχνούμε την τουρκική θηριωδία και βαρβαρότητα», τονίζει σε ανακοίνωσή του το ΔΗΚΟ, προσθέτοντας ότι «όλα αυτά δεν αφήνουν περιθώρια για διχασμό. Με συλλογικότητα, διεκδικητικότητα και δια μέσου της προάσπισης της Κυπριακής Δημοκρατίας μπορούμε να αντιμετωπίσουμε την κλιμακούμενη τουρκική επιθετικότητα, προκλητικότητα και επεκτατικότητα».
Η ΕΔΕΚ κάνει λόγο για μαυροφορεμένο Αύγουστο που έμελλε να μείνει χαραγμένος στη μνήμη του κάθε Κύπριου. «Ο Τάσος Ισαάκ δολοφονήθηκε στις 11 Αυγούστου 1996 από τους Τούρκους εθνικιστές γκρίζους λύκους και αστυνομικούς του ψευδοκράτους. Δολοφονήθηκε βίαια και άνανδρα επειδή διαδήλωνε υπέρ της ελευθερίας και κατά του Τούρκου εισβολέα.
»Η θηριωδία των Τούρκων εκδηλώθηκε το ίδιο βάναυσα και το ίδιο άνανδρα λίγα εικοσιτετράωρα αργότερα. Ανήμερα της κηδείας του Ισαάκ, κατά τη διάρκειας διαμαρτυρίας για τη δολοφονία του, εκτελέστηκε εν ψυχρώ ο Σολωμός Σολωμού. Με το χαμόγελο και ένα τσιγάρο στα χείλη, περιφρονώντας τα τουρκικά στρατεύματα, ο Σολωμού, συνεχίζοντας την παράδοση των ηρώων ολόκληρου του ελληνισμού, ανέβηκε στον ιστό για να κατεβάσει από τα ελληνικά χώματα της Δερύνειας την τουρκική σημαία».
«Με βαθύτατο συγκλονισμό τιμούμε τη θυσία των ηρωομαρτύρων Ισαάκ και Σολωμού», αναφέρει σε ανακοίνωσή της η Αλληλεγγύη, ενώ η Συμμαχία Πολιτών τονίζει ότι δεν ξεχνά τη θυσία των δύο ηρωομαρτύρων, Τάσου Ισαάκ και Σολωμού Σολωμού και τιμά τη μνήμη τους.
Η κάμερα του Famagusta News κατέγραψε τα όσα περιέγραψε ο Ευγένιος Παπαγεωργίου, καρδιακός φίλος και κουμπάρος του Τάσου Ισαάκ (σ.σ βάφτισε την κόρη του), έχοντας μάλιστα δίπλα του τη μάνα του Τάσου, Αναστασία.
Η μαρτυρία για τα όσα διαδραματίστηκαν τον μαύρο Αύγουστο του 1996 και τι προηγήθηκε της δολοφονίας του Τάσου Ισαάκ καταγράφηκε στην κάμερα του FN τον Δεκέμβριο του 2018, στο πλαίσιο της πορείας των μοτοσικλετιστών στο οδόφραγμα Δερύνειας.
Ήταν μεσημέρι της 14ης Αυγούστου 1996. Το κλίμα ήταν ήδη τεταμένο, καθώς τρεις μέρες νωρίτερα είχε ξυλοκοπηθεί μέχρι θανάτου από Τουρκοκυπρίους στη νεκρή ζώνη της Δερύνειας, κοντά στην κατεχόμενη Αμμόχωστο, ο Τάσος Ισαάκ. Μετά την κηδεία του, μια ομάδα παρισταμένων θέλησε να αποτίσει φόρο τιμής, καταθέτοντας στεφάνια και λουλούδια στον τόπο δολοφονίας του. Ανάμεσά τους ήταν και ο 26χρονος Σολωμός Σολωμού, ξάδελφος του Ισαάκ.
Η κατάσταση δεν άργησε να ξεφύγει από τον έλεγχο. Ο Σολωμού ξέφυγε από τους κυανόκρανους και με ένα τσιγάρο στο στόμα, άρχισε να σκαρφαλώνει στον ιστό της σημαίας, για να κατεβάσει την τουρκική σημαία, με τους συγκεντρωμένους να προσπαθούν να τον αποτρέψουν. Ελάχιστα δευτερόλεπτα αργότερα, πέφτει νεκρός, έχοντας δεχτεί τρεις πυροβολισμούς από την πλευρά των κατεχομένων. Ακολούθησαν και άλλοι πυροβολισμοί, με αρκετά άτομα να τραυματίζονται.
Το 2008 το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων καταδικάζει την Τουρκία για τη δολοφονία του Σολωμού και επιδικάζει αποζημίωση στην οικογένειά του. Κρίθηκε ένοχη γιατί δεν προχώρησε στις απαιτούμενες έρευνες για να βρεθούν οι δράστες.
Στις 24 Ιουνίου 2008 το ευρωπαϊκό δικαστήριο βρήκε ένοχη την Τουρκία για την δολοφονία των Σολωμού και Ισαάκ. Σύμφωνα με το δικαστήριο η Τουρκία κρίθηκε ένοχη για την παραβίαση του άρθρου 2 της ευρωπαϊκής συνθήκης για τα ανθρώπινα δικαιώματα γιατί δεν έγινε καμία έρευνα για να βρεθούν οι υπαίτιοι για τον θάνατο του.
Ο Τάσος Ισαάκ (1972 - 11 Αυγούστου 1996) δολοφονήθηκε σε διάρκεια αντικατοχικής διαδήλωσης στην περιοχή της νεκρής ζώνης, στη Δερύνεια της επαρχίας Αμμοχώστου.
Ήταν στις 11 Αυγούστου 1996, όταν κυπριακό αίμα πότισε για μία ακόμα φορά τα χώματα του κατεχόμενου μέρους της Μεγαλονήσου. Μία ακόμα θυσία, σπονδή στο Θεό του «πολέμου», που μαίνεται στη μαρτυρική Κύπρο. Αυτή, του Τάσου Ισαάκ.
Όταν στις 2 Αυγούστου του 1996 τα μέλη της Κυπριακής Ομοσπονδίας Μοτοσικλετιστών ξεκινούσαν την πορεία τους με προορισμό την κατεχόμενη Κερύνεια, προκειμένου να διαδώσουν το μήνυμα της ειρήνης, κανένας δε μπορούσε να φανταστεί την τραγική της κατάληξη.
Ανάμεσα στους Κύπριους μοτοσικλετιστές και 200 άτομα από πολλές χώρες της Ευρώπης.
Η πομπή ξεκίνησε από την πύλη του Βρανδεμβούργου, στο Βερολίνο. Σε κάθε σταθμό της μεγαλειώδους αυτής πορείας, με κεντρικό σύνθημα «Απελευθέρωση, η μόνη λύση», οι διοργανωτές πραγματοποιούσαν διασκέψεις Τύπου, όπου ανέλυαν τους στόχους της, καταγγέλλοντας παράλληλα την καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην Τουρκία.
Έπειτα από μία μεγάλη διαδρομή μέσα από τις χώρες της γηραιάς ηπείρου, που διήρκεσε οκτώ ημέρες, οι κήρυκες της ελευθερίας πάτησαν τις ρόδες τους στην Κύπρο.
Ακολούθησε συνάντηση μεταξύ του τότε προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας, Γλαύκου Κληρίδη, και του προέδρου της Κυπριακής Ομοσπονδίας Μοτοσικλετιστών, Γιώργο Xατζηκώστα, στην οποία αποφασίστηκε να μην πραγματοποιηθεί το τελευταίο στάδιο της πορείας -αυτό της εισόδου στα κατεχόμενα εδάφη- προκειμένου να αποφευκτεί η ένταση.
Η κατάσταση, όμως, ξέφυγε από κάθε έλεγχο. Οι μοτοσικλετιστές, αρνούμενοι να δεχθούν την απόφαση, άρχισαν να κινούνται ανοργάνωτα προς διαφορετικές κατευθύνσεις.
Tα πρώτα μικροεπεισόδια σημειώθηκαν στο ΣOΠAZ, στη Λευκωσία, ενώ διαδηλωτές άρχισαν να περνούν στη ελεγχόμενη από τις δυνάμεις του ΟΗΕ νεκρή ζώνη. Οι συγκεντρωμένοι Τουρκοκύπριοι και ομάδες των ακροδεξιών «Γκρίζων Λύκων» άναψαν φωτιά για να τους απομακρύνουν.
Στη Δερύνεια η κατάσταση ήταν ακόμα χειρότερη, καθώς οι συγκρούσεις δεν άργησαν να μετατραπούν σε γενικευμένη σύρραξη. Μοτοσικλετιστές και άλλοι διαδηλωτές βρέθηκαν αντιμέτωποι με το συγκεντρωμένο πλήθος φανατικών Τουρκοκυπρίων, μελών των «Γκρίζων Λύκων» και τον κατοχικό στρατό.
Όσο περνούσε η ώρα τα επεισόδια κλιμακώνονταν. Τα μέλη των «Γκρίζων Λύκων» χτυπούσαν τους διαδηλωτές με στειλιάρια και πέτρες, τη στιγμή που οι ειρηνευτικές δυνάμεις κοιτούσαν το σκηνικό τρόμου ανίκανες να αντιδράσουν.
Ήταν τότε που ο Τάσος Ισαάκ, στην προσπάθειά του να βοηθήσει έναν άλλον Ελληνοκύπριο, ο οποίος δεχόταν τα ανελέητα χτυπήματα των Τούρκων, βρέθηκε στο κέντρο των γεγονότων. Γύρω του μαζεύτηκε ασκέρι μανιασμένων «Γκρίζων Λύκων», που χτυπούσε ανελέητα.
Ο αέρας μύριζε μπαρούτι εκείνο τον ταραγμένο Αύγουστο στην Κύπρο. Είχαν περάσει μόλις τρεις μέρες από τότε που ο Τάσος Ισαάκ έπεφτε νεκρός στα χώματα της κατεχόμενης μεγαλονήσου, όταν η δεύτερη πράξη του δράματος έμελε να παιχτεί.
Λίγες στιγμές έπειτα από την ταφή του, με το χώμα νωπό, ακόμα, πάνω στο μνήμα του, οι φίλοι του πήραν στεφάνια και λουλούδια μυρωμένα και κατευθύνθηκαν προς το οδόφραγμα της Δερύνειας για να αποδώσουν φόρο τιμής στο χαμένο τους σύντροφο.
Η κατάσταση δεν άργησε να βγει και τη μέρα εκείνη εκτός ελέγχου, όταν από το πουθενά την εμφάνισή τους στο σημείο έκαναν οι… συνήθεις ύποπτοι «Γκρίζοι λύκοι». Λίγα λεπτά αργότερα η περιοχή μετατράπηκε σε πεδίο μάχης. Ο πετροπόλεμος ήταν μόνο η αρχή.
Ξαφνικά ένας από τους συγκεντρωμένους διαδηλωτές πετάχτηκε μπροστά.
Ήταν ο Σολωμός Σολωμού, ξάδερφος του νεκρού Τάσου. Με αστραπιαίες κινήσεις βρέθηκε στη νεκρή ζώνη. Οι Κυανόκρανοι των Ηνωμένων Εθνών ήταν πολύ αδύναμοι για να τον συγκρατήσουν.
Ο 26χρονος άνδρας από το Παραλίμνι με βήμα γοργό και σταθερό και με το τσιγάρο να καίει στο στόμα, κατευθύνθηκε προς τον ιστό που ανέμιζε η τουρκική σημαία.
Άρχισε να σκαρφαλώνει στον ιστό.
«Ρε μην πηγαίνεις κοντά ρε. Ελα εξω ρε μαλακα. Θα σου ρίξουνε ρε μαλακα» ήταν οι τελευταίες λέξεις που άκουσε. Μετά τα πάντα σκοτίνιασαν.
Ο Σολωμός Σολωμού έπεφτε νεκρός στο χώμα, χτυπημένος από πέντε σφαίρες στο πρόσωπο, το λαιμό και την κοιλιά.
Οι συγκεντρωμένοι διαδηλωτές ήταν οι επόμενοι στόχοι των τουρκικών πυρών.
Ένδεκα τραυματίες, ανάμεσά τους και μία γυναίκα που δεν βρισκόταν καν στη νεκρή ζώνη ήταν ο θλιβερός απολογισμός.
Από τις ριπές των Τούρκων τραυματίζονται και κυανόκρανοι. Επικρατεί πανικός. Χρειάζεται να περάσουν 15 ολόκληρα λεπτά, προτού οι άνδρες της ειρηνευτικής δύναμης καταφέρουν να προσεγγίσουν το άψυχο κορμί του Σολωμού που κείτονταν στο χώμα.
Την ίδια στιγμή, ο ηγέτης των Τουρκοκυπρίων παρακολουθούσε με καμάρι τα… «επιτεύγματα» των κατοχικών στρατευμάτων και των «Γκρίζων Λύκων», οι οποίοι, λίγο αργότερα, ξεχύθηκαν σε πανηγυρισμούς στα κατεχόμενα εδάφη.
Τις επόμενες ημέρες, ομάδα ανακριτών του Αρχηγείου Αστυνομίας και της Αστυνομικής Διεύθυνσης Αμμόχωστου, μετά από συντονισμένες έρευνες, εντόπισε τους δράστες, εναντίον των οποίων εκδόθηκαν διεθνή εντάλματα σύλληψης.
Μεταξύ των δολοφόνων του Σολωμού ήταν ο Kενάν Aκίν, έποικος, πρώην αξιωματικός του τουρκικού στρατού , υπουργός γεωργίας του κατοχικού καθεστώτος και πράκτορας των τουρκικών μυστικών Δυνάμεων. Τον Ακίν επικήρυξε η Λευκωσία έναντι του ποσού των 460.000 ευρώ.
