Γιατί η απόρριψη μας πονά τόσο πολύ; Αυτή την ερώτηση δεν την κάνουμε μόνο εμείς στον εαυτό μας, αλλά και οι ίδιοι οι επιστήμονες. Υπάρχουν πολλοί τρόποι με τους οποίους μπορούμε να νιώσουμε απόρριψη: οι γονείς μας δεν εγκρίνουν τις επιλογές μας, μας στήνουν σε ένα ραντεβού ή τα παιδιά στο σχολείο δεν θέλουν να κάνουν παρέα μαζί μας.
Αλλά μόνο ένα πράγμα μένει κοινό ανεξαρτήτως του είδους της απόρριψης: ο πόνος. Το πρόβλημα για τους επιστήμονες είναι πως η απόρριψη πρέπει να μελετηθεί εν δράσει ώστε να έχουμε μια ακριβή εικόνα του τι πραγματικά συμβαίνει στο σώμα και στο νου μας, όταν βιώνουμε την απόρριψη. Εδώ είναι που έρχεται η περίπτωση της αίθουσας αναμονής ενός πειράματος απόρριψης.
Το πείραμα της απόρριψης
Για να μελετήσουν τις επιδράσεις της απόρριψης, οι ερευνητές αποφάσισαν να τοποθετήσουν μια μπάλα σε ένα τραπέζι μιας αίθουσας αναμονής όπου υπήρχαν τρεις συμμετέχοντες.
Αρχικά, ένας από αυτούς θα σήκωνε τη μπάλα και θα την έδινε στον άλλο που βρισκόταν απέναντί του στην αίθουσα. Στη συνέχεια, εκείνο το άτομο θα προσφερόταν να πετάξει τη μπάλα στο τρίτο άτομο και το τελευταίο θα την έδινε στο πρώτο άτομο ξανά.
Ύστερα, ο κύκλος θα συνεχιζόταν, σωστά; Λάθος, και εδώ είναι που ξεκινά το πείραμα. Το πρώτο άτομο θα την έδινε στο δεύτερο όπως στην προηγούμενη ακολουθία. Όμως, το δεύτερο άτομο θα την ξαναέδινε στο πρώτο αγνοώντας το τρίτο.
Όπως θα αποδειχθεί μετά, το πρώτο και το δεύτερο άτομα ήταν κρυφοί ερευνητικοί βοηθοί και μόνο ο τρίτος ήταν πραγματικά συμμετέχοντας. Οι ερευνητές φυσικά μετά θα εξέταζαν τις απαντήσεις των συμμετεχόντων που είχαν βιώσει απόρριψη.
Οι περισσότεροι θα σκεφτούν «Δύο ξένοι σε μια αίθουσα αναμονής δεν μου έδωσαν την μπάλα». Όμως, αν και μας φαίνεται μικρό, ασήμαντο περιστατικό, δεν είναι. Οι περισσότεροι αναφέρουν σημαντικό συναισθηματικό πόνο.
Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου στο ourlife.gr
