Όπως αναφέρει το National Geographic, στο αφιέρωμα του με τίτλο «The Last Death-Defying Honey Hunter of Nepal», οι μέλισσες των Ιμαλαΐων παράγουν ένα κολλώδες, κοκκινωπό υγρό που είναι γνωστό ως «τρελό μέλι» (mad honey), το οποίο, χάρη στις παραισθησιογόνες ιδιότητές του, πωλείται στη μαύρη αγορά της Ασίας 60 - 80 δολάρια το μισό κιλό.
Οι μέλισσες των Ιμαλαΐων παράγουν διαφορετικά είδη μελιού ανάλογα με τις εποχές του χρόνου και τα λουλούδια που ανθίζουν, συνεπώς και το νέκταρ που απομυζούν. Το ψυχοτρόπο μέλι που μαζεύει ο Mauli παράγεται την άνοιξη και οφείλει τις νευροτοξίνες του στα άνθη των τεράστιων ροδόδεντρων με τα ζωηρά ροζ, κόκκινα και λευκά άνθη που ανθίζουν κάθε Μάρτιο και Απρίλιο στις βόρειες πλαγιές της κοιλάδας του Hongu.
Για πολλά χρόνια το εμπόριο του τρελού μελιού είχε ως σημείο αναφοράς έναν και μόνο έμπορο στο Κατμαντού, ο οποίος με τη σειρά του είχε αγοραστή στη Νότια Κορέα, όπου το ψυχοτρόπο μέλι θεωρείται ότι βελτιώνει τη σεξουαλική απόδοση. «Για πολύ καιρό ορίζαμε την τιμή εμείς, μέχρι που κάποιος στην Κορέα έφαγε πάρα πολύ και πέθανε» λέει ο Jangi.
Ο θάνατος αυτός δεν επιβεβαιώθηκε πότε, αλλά το περιστατικό -έστω ως φήμη- ήταν αρκετό για να τσακίσει την κορεατική αγορά ρίχνοντας κατακόρυφα την τιμή του μελιού. Ποια είναι η ασφαλής δοσολογία; «Δύο έως τρία κουταλάκια του γλυκού. Μετά από περίπου μία ώρα αισθάνεσαι μια επείγουσα ανάγκη για ούρηση, αφόδευση και εμετό. Ύστερα, νιώθεις ότι το φως εναλλάσσεται με το σκοτάδι. Βλέπεις και ξαφνικά παύεις να βλέπεις. Το μυαλό είναι μπερδεμένο σαν κυψέλη με μέλισσες και φαίνεται αδύνατο να κινηθείς. Οι παρενέργειες -κάτι σαν παράλυση- διαρκούν περίπου μια μέρα» λέει ο Jangi.
