Ο Φιλήμονας σε συνέντευξη που στο Λοιπόν και στη Ρενέ Σαραντινού μίλησε για τον λόγο που απείχε από τα κοσμικά γεγονότα για μεγάλο χρονικό διάστημα, για τη σχέση που είχε με τους γονείς του, αλλά και για το λόγο που τον έκανε να μην πάει στις κηδείες τους.
Είχαμε καιρό να μάθουμε νέα σου. Έκανες μια… παύση από την κοσμική ζωή.
Ναι, είναι αλήθεια, δεν έβγαινα έξω, δεν ήθελα να «μαϊντανοποηθώ», όπως βγαίνουν ορισμένοι άνευ λόγου και αίτιας. Δεν έκανα κάτι τέτοιο ποτέ, δεν το ήθελα. Τώρα που έχω αυτό το θέμα, με τη δουλειά μου, θα αρχίσω πάλι να κυκλοφορώ, να δέχομαι καλέσματα, που δεν τα δεχόμουν. Βρήκα κάτι να γεμίζω τις ώρες μου και να μην πλήττω.
Από νεαρός ήσουν αντιδραστικός και ασυμβίβαστος.
Ναι, ήμουν αντιδραστικός και ασυμβίβαστος, γι’ αυτό πέτυχα στη δουλειά μου. Με συναντούν πολλές κυρίες στο δρόμο και μου λένε ότι ακόμα τα φορέματά μου τα φορούν οι κόρες ή οι εγγονές τους και τα θαυμάζουν. Αυτό μου δίνει κουράγιο, δεν έκανα τυχαία πράγματα. Μίλησα από μικρός στον πατέρα μου, του είπα ότι αυτή η ζωή μου αρέσει… «Δεν θέλω να στεναχωριέσαι, είμαι ευτυχισμένος», του είπα. Ο πατέρας μου είπε: «Αφού είσαι εσύ ευτυχισμένος, είμαι κι εγώ».
Σε υποστήριξε ο πατέρας σου σε ό,τι έκανες;
Ο πατέρας μου με θαύμαζε από μικρό παιδί, ό,τι του ζητούσα το είχα την άλλη μέρα, δεν στερήθηκα τίποτα, ποτέ, το παραμικρό.
«Έριχνες γροθιά στο μαχαίρι», σε μια εποχή που η ομοφυλοφιλία ήταν μεγάλο ταμπού.
Ακριβώς… Όμως, τέλος καλό, όλα καλά.
Ήταν εύκολο να του μιλήσεις για τις προτιμήσεις και τις επιλογές σου, δεδομένης της εποχής και των ανεπτυγμένων ταμπού; Εκείνος ήταν και Κρητικός, άλλης νοοτροπίας…
Είμαι ξεκάθαρος άνθρωπος και σέβομαι τον εαυτό μου. Ποτέ δεν έχω δώσει το δικαίωμα να μου πουν το παραμικρό για μένα. Μπράβο μου που ήμουν ειλικρινής και τίμιος άνθρωπος.
Μου έχεις πει ότι δεν πήγες στην κηδεία των γονιών σου. Για ποιο λόγο το έκανες, αφού είχατε ιδανικές σχέσεις;
Το έκανα για να τους έχω ζωντανούς μέσα μου. Ανθρώπους που αγάπησα και με αγάπησαν, δεν θέλησα να τους δω στο «έπιπλο». Μετά από πολλά χρόνια πήγα στους τάφους τους για να τους κάνω ένα τρισάγιο, αλλά δεν τους έβλεπα πεθαμένους. Ακόμα τους θυμάμαι ζωντανούς, με τις συζητήσεις που κάναμε. Όσο μεγαλώνω, τόσο πιο πολύ τους έχω κοντά μου, είναι ένα στήριγμα που έχω.
Δεν σκεφτόσουν ποτέ τι θα πει ο κόσμος;
Ο κόσμος είτε κάνεις καλό είτε κάνεις κακό θα έχει να πει, οπότε; Πολλές στιγμές στη ζωή μου ήταν δύσκολες, απλώς τις ξεπερνούσα με ηρεμία. Δεν απέκτησα χρήματα, ήμουν αρκετά σπάταλος, πίστευα ότι η ζωή δεν ξαναγυρίζει πίσω, οπότε δεν υπάρχει λόγος να στερήσω στον εαυτό μου οτιδήποτε, για να το έχω στα γεράματά μου. Δεν «καβάλησα ποτέ καλάμι». Αγαπώ πολύ να πηγαίνω στην Κεντρική Αγορά, που, όταν με βλέπουν, μου μιλάνε, με χαιρετάνε, τους έχω φίλους.
