Συχνό και δυσεπίλυτο πρόβλημα είναι ο χρόνιος πόνος, μια κατάσταση που αποτελεί αιτία αναπηρίας, με αρνητικές επιπτώσεις.
Σύμφωνα με διαθέσιμα επιστημονικά δεδομένα, υπολογίζεται ότι στις αναπτυγμένες χώρες το 30% του πληθυσμού πάσχει από χρόνιο πόνο, με το ένα τρίτο να βιώνει επώδυνες κρίσεις καθημερινά για πολλά χρόνια.
Αυτό το είδος πόνου συχνά υπερβαίνει τη σωματική δυσφορία, γίνεται έντονος ή ακόμα και ανυπόφορος, με αποτέλεσμα να επεκτείνεται η επιρροή του σε διάφορες πτυχές της ζωής, συμπεριλαμβανομένης της ψυχικής υγείας, της κινητικότητας, των κοινωνικών αλληλεπιδράσεων και των γνωστικών ικανοτήτων.
Η ανάγκη για τους πάσχοντες να ζουν για μεγάλα χρονικά διαστήματα χωρίς να πονούν, κατέστησε επιτακτική την εύρεση νέων τρόπων αντιμετώπισης και σήμερα η έρευνα και η πρόοδος της ιατρικής τεχνολογίας έχει φέρει καρπούς.
«Ο χρόνιος πόνος θεωρείται διαταραχή του κεντρικού νευρικού συστήματος. Σχετίζεται με ενεργοποίηση διαφόρων δικτύων και γι’ αυτό επηρεάζει πολλές συνιστώσες όπως αισθητηριακές, συναισθηματικές, γνωστικές και συμπεριφορικές», εξηγεί ο Νευροχειρουργός δρ Δημήτριος Πέιος, υπεύθυνος του Ιατρείου Πόνου και Λειτουργικής Νευροχειρουργικής της Osteon Orthopedic & Spine Clinic.
Στην Ευρώπη ταλαιπωρεί το 20% των περίπου 740 εκατομμυρίων ανθρώπων που υφίσταται κάποιο επεισόδιο έντονου πόνου. Το 34% των ασθενών τον περιγράφουν ως σοβαρό.
Ο χρόνιος πόνος μπορεί να πυροδοτήσει έναν χείμαρρο ψυχολογικών διεργασιών...
