Σε μια απόφαση-σταθμό, που φέρνει έναν αέρα από... Μεσαίωνα στην Γηραιά Ήπειρο, το Ανώτατο Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης αποφάνθηκε ότι από εδώ και μπρος οι δικαστές έχουν την επιλογή να θεωρήσουν τα εμβόλια ως την αιτία για μια ασθένεια, παρά την απουσία συγκεκριμένων στοιχείων που να στηρίζουν αυτήν τη σύνδεση!
Τα εμβόλια είναι παράγοντες που χρησιμοποιούνται εδώ και έναν αιώνα για την πρόληψη αρκετών λοιμώξεων. Έχουν προστατεύσει εκατομμύρια παιδιά και ενήλικες από απειλητικές για τη ζωή λοιμώξεις όπως η ευλογιά, η διφθερίτιδα, ο τέτανος, η ιλαρά, η πολιομυελίτιδα και πολλές άλλες. Τα εμβόλια χρησιμοποιούνται και σε υγιή άτομα, ή παιδιά, ως προστατευτικό μέτρο. Κάθε ανεπιθύμητη αντίδραση, ή παρενέργεια σε ένα εμβόλιο, δυστυχώς προκαλεί ανησυχία σε ορισμένες ομάδες ανθρώπων, κυρίως εξαιτίας ελλιπούς πληροφόρησης. Η επιλογή του μη-εμβολιασμού ενός παιδιού υπό του φόβου παρενεργειών έχει θέσει πολλά παιδιά σε κίνδυνο μολύνσεων, τις οποίες η ανθρωπότητα είχε νικήσει.
Χθες, το ανώτατο δικαστήριο της ΕΕ αποφάσισε ότι εάν ένα άτομο που έλαβε ένα εμβόλιο ήταν καλά στην υγεία του πριν κάνει το εμβόλιο, ή δεν είχε προσωπικό ή οικογενειακό ιστορικό της νόσου (σ.σ. για την οποία έγινε το εμβόλιο) και ασθένησε μετά από το εμβόλιο, σε συνδυασμό με το εάν ένας σημαντικός αριθμός παρόμοιων κρουσμάτων της νόσου καταγραφεί σε άλλα άτομα που λαμβάνουν το συγκεκριμένο εμβόλιο, τότε αυτό το εμβόλιο μπορεί να θεωρηθεί ως η αιτία που νόσησε το άτομο.
Η υπόθεση που έφερε την απόφαση του δικαστηρίου
Αυτή η απόφαση-σταθμός έρχεται μετά από την περίπτωση ενός Γάλλου γνωστού από τα αρχικά του ονόματός του ως J.W. Εμβολιάστηκε κατά της ηπατίτιδας Β το 1998. Ένα χρόνο αργότερα ανέπτυξε σκλήρυνση κατά πλάκας. Η σκλήρυνση κατά πλάκας είναι μια σοβαρή βλάβη στην οποία ο αμυντικός μηχανισμός (ανοσοποιητικό σύστημα) του ίδιου του σώματος επιτίθεται στα νευρικά κύτταρα του εγκεφάλου και του νωτιαίου μυελού και αρχίζει να τα βλάπτει. Αυτό οδηγεί σε σοβαρές αναπηρίες και, τελικά, στον θάνατο. Ο J.W. πέθανε από τη σκλήρυνση κατά πλάκας το 2011.
Πριν από το θάνατό του, ο J.W. έκανε μήνυση εναντίον της φαρμακευτικής εταιρείας Sanofi Pasteur που παρήγαγε το εμβόλιο. Κατηγορούσε το εμβόλιο για την τραγική πορεία της υγείας του. Η υπόθεση έφτασε στο ανώτατο εφετείο της Γαλλίας. Αυτό το δικαστήριο δεν βρήκε καμία επιστημονική απόδειξη ή έστω κάποια στοιχεία που να συνέδεαν το εμβόλιο της ηπατίτιδας Β με την σκλήρυνση κατά πλάκας. Επομένως, η προσφυγή απορρίφθηκε. Η πλευρά του J.W. άσκησε έφεση και η υπόθεση τελικά κατέληξε στο Ανώτατο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο.
Το σκεπτικό της απόφασης
Σύμφωνα με αυτό, παρά την έλλειψη επιστημονικών αποδείξεων, θεωρήθηκε ότι υπάρχουν στοιχεία αναφορικά με τα χρονοδιαγράμματα του συμβάντος. Συγκεκριμένα, το ανώτατο ευρωπαϊκό δικαστήριο έκρινε ότι μπορεί να υπάρχουν τέσσερα σημεία που πρέπει να εξεταστούν:
1. Το χρονοδιάγραμμα εμφάνισης της νόσου (δηλαδή το αν η ασθένεια εμφανίζεται μετά τον εμβολιασμό).
2. Το ιστορικό καλής υγείας του ατόμου και η απουσία αυτής της ασθένειας πριν από τον εμβολιασμό.
3. Το αν υπάρχει οικογενειακό ιστορικό, δηλαδή αν κάποιος συγγενής εξ αίματος του ασθενούς δεν έχει αυτή την ασθένεια.
4. Το αν υπάρχουν διάφορες παρόμοιες διαπιστωμένες περιπτώσεις ως αποτέλεσμα του εμβολίου.
Στην περίπτωση του J.W., το δικαστήριο απεφάνθη ότι πληρούνται τα πρώτα τρία κριτήρια, κάτι που οδήγησε στην απόφαση αυτή.
