Οι γονείς του λοχία Δημήτρη Κούκλατζη ο οποίος είναι κρατούμενος μαζί με τον υπολοχαγό Άγγελο Μητρετώδη, στην Τουρκία μίλησαν στην εκπομπή «Αυτοψία» του Alpha.
«Μετράμε μία μία τις ημέρες, κάθε ημέρα είναι ένας αιώνας. Να οπλιστούμε με ψυχραιμία και υπομονή για να είμαστε δυνατοί απέναντι στα παιδιά. Να μας βλέπει δυνατούς να του δώσουμε δύναμη αυτός είναι ο σκοπός μας» είπε ο πατέρας του.
«Η αγωνία είναι ανείπωτη. Προσπαθώ να προσεύχομαι όσο μπορώ και να παρακαλάω το Θεόνα γυρίσουν γρήγορα τα παιδιά πίσω. Και ο Δημήτρης και ο Άγγελος και οι δύο μάνες υποφέρουμε και πονάμε. Ονειρεύομαι τη στιγμή που θα περάσει τα σύνορα της Ελλάδας. Για μένα το σπίτι μου είναι σκοτεινό αυτή τη στιγμή γιατί μου λείπει ο Δημήτρης, θέλω να γυρίσει και ο Άγγελος και τα δύο παιδιά. Θέλω να γυρίσει όχι σήμερα και αύριο, τώρα αν είναι δυνατόν. Να με πάρουν και να μου πουν τα παιδιά φεύγουν από εκεί. Αυτή είναι η αγωνία μου» τόνισε η μητέρα του Δημήτρη Κούκλατζη με δάκρυα στα μάτια.
Από μικρός, ο Δημήτρης Κούκλατζης ήθελε να ενταχθεί στο στρατό. Όταν τελείωσε το τεχνικό λύκειο δεν έδωσε πανελλαδικές. Έκοψε την αναβολή του και κατατάχθηκε τον Νοέμβριο 2007. Πρώτα η 12μηνη θητεία, μετά υπηρέτησε ως Οπλίτης Βραχείας Ανακατάταξης και μετά ως ΕΠΟΠ.
Από την πρώτη στιγμή, ο Δημήτρης υπηρετούσε στην Ορεστιάδα και στα σύνορα. Την ήξερε την περιοχή. Και οι γονείς του δυσκολεύονται να πιστέψουν πως έγινε το λάθος και πέρασε, μαζί με τον Μητρετώδη τα σύνορα. «Αν τα πέρασαν» λέει με νόημα η μητέρα του.
«Για τις υπηρεσίες στα φυλάκια, δεν μας μίλαγε ποτέ», λέει ο πατέρας του, Νίκος Κούκλατζης. «Δεν τον παίρναμε τηλέφωνο. Δεν θέλαμε, ήταν δίπλα η Τουρκία, δεν θέλαμε να μιλάμε. Όταν είχε υπηρεσία, ήμουν κοιμόμουν ήσυχη», λέει η κα Σοφία, μητέρα του Έλληνα ΕΠΟΠ.
«Το τι έκαναν στο φυλάκιο, δεν μας το έλεγε ποτέ» συμπληρώνει ο πατέρας του. Και συμπληρώνει πως τα 250 μέτρα είναι «αδιανόητη απόσταση για να έχουν ξεφύγει τόσο από την οριογραμμή».
«Η πρώτη σκέψη ήταν πως το παιδί μου πέθανε»
Οι γονείς του περιγράφουν με συγκλονιστικό τρόπο και τα όσα έγιναν το πρωί της 1ης Μαρτίου. Όταν τρεις ανώτεροι αξιωματικοί τους ενημέρωσαν για τη σύλληψη του παιδιού τους. «Νόμιζα πως πέθανε» λέει η κα Σοφία.
Οι δυο γονείς περιγράφουν και τη στιγμή που η στρατιωτική ηγεσία της πόλης, τους ενημέρωσε για τη σύλληψη. «Κατά τις 10:15 χτύπησε το κουδούνι μας», λέει. Ήταν ο Ταξίαρχος από τη μονάδα του Δημήτρη.
Η κα Σοφία περιγράφει πως πετάχτηκε από τη θέση της. Έπαθε σοκ. Φοβήθηκε για το χειρότερο. «Η πρώτη σκέψη ήταν ότι έχει σκοτωθεί το παιδί μου. Δεν σκέφτηκα τίποτα άλλο». Αλλά η πρώτη κουβέντα που τους είπαν ήταν πως ο Δημήτρης ήταν καλά.
«Πέρασαν οι άνθρωποι στο σαλόνι, μας εξήγησαν τι συνέβη κι από εκεί και πέρα ξεκίνησε ο δικός μας Γολγοθάς. Και πάνω απ’ όλα των παιδιών μας. Γιατί κι ο Άγγελος είναι παιδί μας». Έλληνες στρατιωτικοί
Και οι δυο περιγράφουν πως κάνουν κουράγιο για να τους βλέπει ο γιος τους δυνατούς. Για να του δίνουν κουράγιο. «Προσπαθούμε να αφήσουμε κατά μέρος την αγωνία και το κλάμα και να οπλιστούμε με ψυχραιμία και υπομονή για να είμαστε και δυνατοί απέναντι στο παιδί και να του δώσουμε δύναμη», λέει χαρακτηριστικά ο Νίκος Κούκλατζης.
«Παρακαλάω το Θεό να γυρίσουν τα παιδιά»
«Νομίζω ότι είναι αιώνες» λέει η μητέρα του Έλληνα στρατιωτικού όταν ερωτάται για το πως περνάει η μέρα της μετά τη σύλληψη του γιου της. «Οι μέρες, οι ώρες δεν περνάνε. Η αγωνία είναι ανείπωτη. Προσπαθώ να προσεύχομαι όσο μπορώ, να παρακαλάω το Θεό για να φέρει τα παιδιά πίσω. Και τον Δημήτρη και τον Άγγελο. Και οι δυο μάνες υποφέρουμε και πονάμε πάρα πολύ».
Στέλνει κι ένα μήνυμα στις Τουρκάλες μανάδες. Σε όλες εκείνες που «έχουν παιδιά που πολεμούν σε όλα τα μέτωπα. Πόσο δύσκολα είναι το παιδί σου να είναι αιχμάλωτο σε καιρό ειρήνης, σε μια χώρα με την οποία δεν έχω τίποτα να χωρίσω». Δημήτρης Κούκλατζης γονείς
Η συνάντηση στη φυλακή της Αδριανούπολης
Οι γονείς του Δημήτρη Κούκλατζη περιγράφουν και τη στιγμή της πρώτη τους συνάντηση μετά τη σύλληψη του γιου τους και του Άγγελου Μητρετώδη την 1η Μαρτίου.
Ήταν ψύχραιμος, περιγράφουν. «Κάναμε κουβέντα χωρίς να αναφερθούμε σε γεγονότα και πράγματα», λέει ο Νίκος Κούκλατζης. Του μετέφεραν χαιρετίσματα από γνωστούς, συγγενείς και φίλους.
Η κουβέντα γινόταν πίσω από το τζάμι. «Μια φορά την εβδομάδα, μπορούμε να τον βλέπουμε. Κάθε Δευτέρα, τίποτα περισσότερο», λέει η Σοφία Κούκλατζη.