Τον φετινό Νοέμβριο, γονείς και μαθητές θα κάνουν απεργία από τις εργασίες για το σπίτι. Τα παιδιά θα επιστρέφουν από το σχολείο και δεν θα ασχολούνται με τις αμέτρητες φωτοτυπίες με επαναλαμβανόμενες ασκήσεις που υποτίθεται ότι θα τους κάνουν καλύτερους μαθητές.
Με αφορμή το συγκεκριμένο ζήτημα που προέκυψε στην Ισπανία και μετέδωσε η El Pais, η ΕΡΤ συγκέντρωσε στοιχεία από τον Οργανισμό Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης, την Washington Post και άλλες πηγές αναφορικά με τον «βραχνά» των λεγόμενων homeworks, που μαστίζουν σε μεγάλο βαθμό και τη χώρα μας.
Η Washington Post είχε δημοσιεύσει τον Αύγουστο το άρθρο μιας μητέρας που εξηγούσε τους λόγους που σταμάτησε να επιβάλει στον γιο της το υποχρεωτικό διάβασμα μετά το σχολείο, χωρίς να επηρεαστούν οι επιδόσεις του στα διαγωνίσματα:
«Ήταν μια καθοριστική στιγμή για τη Σάρα Γιάνγκμπλαντ-Οκόα. Καθόταν με τον εξάχρονο γιο της το περασμένο φθινόπωρο, καθώς εκείνος, μετά από μια μεγάλη μέρα στο σχολείο, αγωνιζόταν πάνω από μια εργασία για το σπίτι που θα του έδινε παραπάνω βαθμούς. Καθώς εκείνη εκνευριζόταν, κάποια στιγμή του φώναξε άσχημα. Εκείνος έκλαψε. “Τον κοίταξα και είπα ‘Θέλεις να το κάνεις αυτό;’ Είπε όχι, και εγώ είπα ‘Ούτε εγώ θέλω’”. Και αυτό ήταν το τέλος του διαβάσματος στο σπίτι για τον εξάχρονο».
Το φαινόμενο επομένως δεν είναι μόνο ισπανικό. Ένας 15χρονος ισπανός έχει διάβασμα 6,5 ωρών στο σπίτι την εβδομάδα, αναφέρει έρευνα του Οργανισμού για την Οικονομική Συνεργασία και Ανάπτυξη το 2012. Στην ίδια καταγραφή φαίνεται ότι στη Ρουμανία, το Καζακστάν και τη Ρωσία, οι μαθητές ξοδεύουν 7 ώρες την εβδομάδα, ή και περισσότερο, για διάβασμα στο σπίτι. Στη Φινλανδία, λιγότερο από 3 ώρες την εβδομάδα, δηλαδή, στην τρίτη γυμνασίου ο μαθητής διαβάζει στο σπίτι 36 λεπτά τη μέρα, σύμφωνα με την έρευνα.
Ωστόσο, το συγκεκριμένο ζήτημα έχει απασχολήσει ιδιαίτερα την ισπανική κοινωνία. Στο σχολείο του Ελ Βετόν στο Κάθερες, κάποιοι γονείς ζητούν διάβασμα στο σπίτι για τα πεντάχρονα παιδιά τους. «Πιστεύουν ότι είναι σαν σπορ», λέει ο Χόρχε Τόρες, από τους πιο έμπειρους δασκάλους του σχολείου. «Αν τρέχω κάθε μέρα, θα κερδίσω τον μαραθώνιο. Αλλά δεν είναι έτσι», αναφέρει η El Pais.
Ο Κάρλος Ουτέρα, πρόεδρος της Ένωσης Σχολικών Επιθεωρητών της Ισπανίας, θεωρεί ότι το διάβασμα στο σπίτι δεν πρέπει να ξεπερνά τα 30 λεπτά τη μέρα στα πρώτα χρόνια σχολικής ζωής, και τα 40 λεπτά τα τελευταία χρόνια του δημοτικού. Στο γυμνάσιο, εκτιμά ότι δεν πρέπει δεν πρέπει να ξεπερνά τη μία ώρα.
H ΕΡΤ αναφέρει έρευνα που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό American Journal of Family Therapy το 2015, η οποία εξηγεί ότι όσο αυξάνεται το διάβασμα στο σπίτι, τόσο αυξάνεται το στρες στην οικογένεια. Το 2013, έρευνα σε σχολεία «υψηλών επιδόσεων» κατέγραψε σωματικά προβλήματα σε μαθητές λυκείου που έχουν πολύ διάβασμα στο σπίτι. Η μελέτη δημοσιεύτηκε στη Journal of Experimental Education, καταλήγοντας στο συμπέρασμα ότι πάνω από 2 ώρες διαβάσματος στο σπίτι την ημέρα, είναι αντιπαραγωγικό. Αλλά οι μαθητές που συμμετείχαν, απάντησαν ότι μελετούν πάνω από 3 ώρες την ημέρα. Το 80% των μαθητών ανέφεραν ότι είχαν βιώσει τουλάχιστον ένα σύμπτωμα σχετιζόμενο με το στρες τον περασμένο μήνα.
Ένας από τους πιο γνωστούς αμερικανούς ερευνητές για την εργασία στο σπίτι, ο κοινωνικός ψυχολόγος Χάρις Κούπερ από το πανεπιστήμιο του Duke, μελέτησε έρευνες από το 1987 ως το 2003. Συμπέρανε ότι το διάβασμα στο σπίτι συνδέεται με καλύτερες επιδόσεις στα τεστ στο λύκειο, λιγότερο στο γυμνάσιο, και σχεδόν καθόλου στο δημοτικό, γράφει στην ιστοσελίδα της η Αμερικανική Ψυχολογική Ένωση.
Αλλά, επειδή κι οι ίδιοι οι ερευνητές δεν πιστεύουν ότι οι επιδόσεις στα τεστ είναι το παν, γίνεται συζήτηση για το κατά πόσο το διάβασμα βοηθά στην ανάπτυξη της προσωπικής ευθύνης, της οργάνωσης του χρόνου και της συγκρότησης σωστού τρόπου μελέτης. Όμως, «δεν είμαστε σίγουροι ότι τα κάνει αυτά», λέει η Μόλι Γκαλογουέι, καθηγήτρια σε πανεπιστήμιο του Όρεγκον
Στην έρευνα των Πόουπ-Γκαλογουέι, μόλις το 20-30% των μαθητών είπαν ότι νιώθουν να έχει χρησιμότητα ή νόημα η εργασία που τους ανατέθηκε στο σπίτι. Και αν δεκαετίες συζητούν οι ερευνητές για την αξία της μελέτης στο σπίτι, σε ένα πράγμα φαίνεται ότι όλοι συμφωνούν: η ποιότητα της εργασίας είναι που έχει σημασία.
