Πουλιά. Ένα είδος που δεν έχει αξιοποιηθεί στο έπακρο στην αγορά των games. Από το Agony στην Amiga 1200 φτάσαμε στα Angry Birds που δημιούργησαν πάταγο στις τάξεις των casual gamers με πολυάριθμες εκδόσεις και δύο δισεκατομμύρια (ναι, σωστά διαβάσατε, δισεκατομμύρια) πωλήσεις σε όλα τα format, κυρίως σε iOS και Android.
Flappy Bird. Το mobile game που συζητήθηκε περισσότερο από κάθε άλλο φέτος. Κυκλοφόρησε τον Μάιο του 2013 για iOS και τον Ιανουάριο του 2014 για Android. Μόλις λίγες ημέρες μετά, ο ταϊβανέζος δημιουργός του, Nguyễn Hà Đông (γνωστός στην αγγλική ως Dong Nguyen) και ο publisher, GEARS Studios, αποσύρουν το παιχνίδι από όλες τις πλατφόρμες. Η κυκλοφορία του σε Android που είναι η Νο.1 διαδεδομένη mobile πλατφόρμα, δημιούργησε κύμα εθισμού αλλά και αντιδράσεων από τους gamers που θεωρούσαν το Flappy Bird εθιστικό και συνάμα δύσκολο. Ποιο είναι όμως το υπόβαθρο που κρύβεται πίσω από αυτό το χαριτωμένο πουλάκι που έχει ακούσει μέχρι σήμερα τα περισσότερα μπινελίκια από κάθε άλλο χαρακτήρα;
Το πρώτο φτερούγισμα
O Dong Nguyen είχε μια συνηθισμενη παιδική ηλικία ενός gamer. Μεγάλωσε με το Super Mario Bros. στο NES και από τα 16 του άρχισε να δημιουργεί κώδικες για video games. Στα 19 του κι ενώ σπούδαζε προγραμματισμό στο Πανεπιστήμιο κέρδισε υποτροφία για να κάνει την πρακτική του στην Βιετναμέζικη εταιρεία Punch Entertainment, μία από τις λίγες που υπάρχουν στη χώρα. Όταν ανακάλυψε το iPhone, είδε ότι τα Angry Birds, το πιο επιτυχημένο (από πλευράς αριθμού πωλήσεων) video game στο iOS, ήταν αρκετά περίπλοκο. Αποφάσισε λοιπόν να φτιάξει κάτι πιο απλό στο οποίο ο παίκτης θα ήταν "διαρκώς σε εγρήγορση".
Το Flappy Bird δημιουργήθηκε μέσα σε μόλις 2-3 ημέρες, δείγμα του πόσο εύκολα μπορεί ένας game developer να βγάλει χρήματα! Ο χαρακτήρας, το αγαπητό αυτό πουλί με τα κόκκινα χειλάκια, είχε σχεδιαστεί το 2012 για ένα Platform το οποίο ακυρώθηκε. Ο Dong τελικά ανέβασε το Flappy Bird στο iOS στις 24 Μαϊου 2013, κέρδισε πλήθος από downloads και βασίστηκε στο δωρεάν download και πληρωμή μέσω in-game διαφημίσεων. Ο developer ίδρυσε γρήγορα την Gears Studios καθώς κέρδιζε 50.000 δολάρια την ημέρα, ποσά αδιανόητα για τη χώρα του.
“F(l)ap, f(l)ap, f(l)ap”…κάνει το πουλάκι
Το concept είναι απλό. Ελέγχετε ένα πουλί νεαρής ηλικίας που έχει στρογγυλή εμφάνιση και πετάει διαρκώς χωρίς να σταματά ποτέ. Πρακτικά η κίνησή του εξομοιώνεται ως εξής. Το πουλί κατευθύνεται προς το έδαφος αλλά για να το κρατήσετε ψηλά κάνετε tap στο smartphone σας (πάνω βελάκι στο PC) και δίνετε στο πουλάκι μια μικρή ώθηση να πετάξει ώστε να μην πέσει στο έδαφος και πεθάνει. Η κίνηση που κάνει είναι σχετικά μεγάλη και δημιουργεί μια καμπύλη. Στόχος σας είναι να περάσετε μέσα από πράσινους σωλήνες που είναι…ολόιδιοι με αυτούς του Super Mario Bros. Αν ακουμπήσετε έστω για λίγο τότε ο χαρακτήρας σας θα πεθάνει και σε αυτή την περίπτωση.
Πρακτικά, λόγω της κίνησης του Flappy bird, είναι δύσκολο να κρατήσετε ισορροπία και να προσπεράσετε τους σωλήνες. Το παιχνίδι έχει τέτοιο βαθμό δυσκολίας που είναι βέβαιο ότι ειδικά οι αρχάριοι θα πεθαίνετε ακόμα κι από τον πρώτο σωλήνα. Σπουδαίο ρόλο θα παίξουν η ακρίβεια που έχετε ως παίκτης (δηλαδή το δέκατο του δευτερολέπτου που θα κάνετε tap στην οθόνη), η ψυχολογία που θα αποκτήσετε μετά τα πρώτα επιτυχημένα περάσματα αλλά και οι σωλήνες που θα βρείτε μπροστά σας και που είναι randomly generated. Ευτυχώς η απόσταση μεταξύ των σωλήνων είναι πάντοτε ίδια, αλλά ο παράγοντας τύχη μπορεί να σημαίνει π.χ. ότι θα πρέπει στο ένα πέρασμα να περάσετε από το ψηλότερο δυνατό σημείο και στο άλλο από το πιο χαμηλό, άρα να αφήσετε το πουλί να πέσει και να κάνετε δύο φορές tap τελευταία στιγμή, κίνηση που αποδεικνύεται η πιο δύσκολη από όλες και συχνά θανατηφόρα.
Το μόνο casual game που παίζεται…με μία κίνηση.
Καθότι το Flappy Bird είναι single-player, το μόνο replayability έγκειται στο ότι θα θέλετε να κάνετε το μεγαλύτερο δυνατό high score ώστε να ξεπεράσετε τους φίλους σας. Ο developer θα μπορούσε να προσθέσει κάποιο multiplayer, replays ή έστω κάποια άλλη αλληλεπίδραση μεταξύ φίλων. Επέλεξε όμως τον εύκολο δρόμο του κέρδους και επαναπαύτηκε σε αυτόν.
Στόχος του Dong είναι να δημιουργεί games με retro γραφικά. Έτσι λοιπόν το Flappy Bird αποτελείται από bitmaps, οι σωλήνες όπως προαναφέραμε είναι γνώριμοι, ενώ υπάρχει ένα στατικό background που αλλάζει από ημέρα σε νύχτα, καθώς και τρεις ήχοι για φτερούγισμα, πέρασμα από σωλήνες και τέλος τον θάνατο του πουλιού για τον οποίο αρκεί ένα και μόνο χτύπημα. Όταν μιλάμε για ένα casual game, τα γραφικά περνούν σε δεύτερη μοίρα και σε τέτοιες περιπτώσεις δεν υπάρχει ανάγκη για HD ποιότητα τύπου Angry Birds καθώς ο παίκτης εστιάζει στο gameplay.
Shoot the bird
Στις 8 Φεβρουαρίου, το Flappy Bird έριξε το τελευταίο του φτερούγισμα καθώς ο Dong Nguyen αποφάσισε να το αποσύρει από το iOS και το Android. Η επίσημη αιτιολογία του στο Twitter account του (Twitter.com/dongatory) ήταν “I cannot take this anymore”. Λέγεται ότι ο Dong δεν ήθελε το παιχνίδι να γίνει τόσο διάσημο, ο υψηλός βαθμός εθισμού που προκαλούσε παράπονα από χρήστες στο Internet και άλλα τέτοια χαριτωμένα. H επικρατέστερη φήμη αφαίρεσης ήταν ότι ο developer είχε δανειστεί τους σωλήνες από το Super Mario Bros. καθώς και τον ήχο περάσματος από αυτούς που είναι πανομοιότυπος με τον αντίστοιχο στον οποίο ο Mario κερδίζει ένα νόμισμα. Τελικά η Nintendo δήλωσε επίσημα ότι δεν είχε πρόθεση να κάνει καμία μήνυση στον Dong.
Σε συνέντευξη του Dong Nguyen στο περιοδικού Rolling Stone, αποκαλύφθηκε ότι ο Βιετναμέζικος τύπος σχολίαζε διαρκώς τον νεαρό developer για τα χρήματα που εισέπραττε. Μετά το Flappy Bird, το Super Ball Juggling, ένα ακόμη παιχνίδι του, έγινε γνωστό επειδή δημιουργήθηκε από τον ίδιο, κάνοντας επίσης παρέα στο πουλί στο Top 10 των mobile games για κάποιες εβδομάδες.
Οι γονείς του έμαθαν ότι έβγαζε 50.000 δολάρια τη μέρα όταν το πρόσωπό του δημοσιεύθηκε στις εφημερίδες! Δημοσιογράφος εισέβαλε στο σπίτι των γονιών του για να τραβήξει φωτογραφίες και δηλώσεις και η κατάσταση έφυγε εκτός ελέγχου. Τα SMS και τα emails που λάμβανε ο developer προέρχονταν από άτομα που είχαν χάσει τις δουλειές τους λόγω εθισμού, από γονείς που τον κατηγορούσαν ότι αποπροσανατόλιζε τα παιδιά, από άτομα που έσπαγαν τα κινητά τους επειδή δεν κατάφερναν να κάνουν το high score που ήθελαν! Άλλος στη θέση του θα άλλαζε κινητό, θα πλήρωνε βίλα για να μείνει, θα έβαζε προσωπική ασφάλεια και γραμματείς να ασχολούνται με οποιονδήποτε αντιδρούσε ή στη χειρότερη θα μετακόμιζε σε άλλη χώρα για να βρει την ησυχία του.
Ο Dong όμως έμεινε απλός και όταν είδε ότι η κατάσταση ξέφευγε, απλά απέσυρε το προϊόν του από τα online shops. Επί της ουσίας όμως το θέμα πήρε τέτοια έκταση που το Flappy Bird έγινε ακόμη πιο γνωστό, η είδηση έκανε τον γύρο όλων των game sites και πλέον ο προγραμματιστής που έκανε tease την επιστροφή του, είναι βέβαιο ότι μπορεί να θησαυρίσει όποτε το επιθυμεί.
Επί της ουσίας, το Flappy Bird κατάφερε να φτάσει πιο πέρα από το Peggle, που παίζεται με δύο μόνο κινήσεις. Είναι το μόνο παιχνίδι που απαιτεί μία και μοναδική κίνηση κάτι που το κάνει προσβάσιμο σε όλους. Ο απαρχαιωμένος τεχνικός τομέας του και το πολύ περιορισμένο gameplay δεν στέκεται εμπόδιο για κάποιους, ειδικά για όσους είναι τόσο εγωιστές ώστε να το παίζουν μερόνυχτα θεωρώντας ότι ένα high score θα ανεβάζει τις “μετοχές” τους ως gamers. Από την άλλη, ένας gamer με έστω λίγα χρόνια εμπειρίας, γνωρίζει ότι πρόκειται απλά για ένα low budget προϊόν που θα παίξουμε…απλά και μόνο για να μας φύγει η περιέργεια.
Θετικά:
- Υψηλό replayability με μόνο στόχο να ξεπεράσετε το high score των άλλων
- Casual game που παίζεται από όλους με μία μόνο κίνηση
Αρνητικά:
- Εκνευριστικά δύσκολο
- Χρησιμοποιεί 8-bitα γραφικά και ήχους από την Nintendo
- Με ένα και μόνο mode καταντάει σύντομα επαναλαμβανόμενο
- Στην original mobile έκδοσή του παίζεται μόνο από έναν παίκτη
