Απιστία και ενοχές: Ποιο είδος απιστίας βιώνουν περισσότερο ενοχικά;

Ερευνητική ομάδα από πανεπιστήμιο του Καναδά αποφάσισε να διεξάγει μια μελέτη με συμμετέχοντες 130 άνδρες και γυναίκες, για να διερευνήσει τις αντιλήψεις γύρω από την απιστία, συσχετίζοντας το φύλο των ανθρώπων με τον τύπο της απιστίας.

Η αρχική υπόθεση των ερευνητών ήταν πως οι άνδρες νιώθουν περισσότερο ένοχοι, όταν ερωτεύονται κάποια άλλη γυναίκα εκτός της μόνιμης συντρόφου τους, αφού οι γυναίκες ιεραρχούν υψηλά την συναισθηματική αφοσίωση και πίστη του συντρόφου τους.

Παρομοίως, επειδή η σεξουαλική διέγερση των ανδρών θεωρείται περισσότερο βιολογικά κινητοποιούμενη, οι ερευνητές υπέθεσαν ότι οι γυναίκες θα ένιωθαν περισσότερες ενοχές για τη σεξουαλική απιστία, λαμβάνοντας επίσης υπ’ όψιν την οδύνη που προκαλεί στον άνδρα η σεξουαλική απιστία της γυναίκας.

Από τους συμμετέχοντες ζητήθηκε να ανακαλέσουν στη μνήμη τους πρόσφατες ή προσδόκιμες σχέσεις τους. Στη συνέχεια, οι ερευνητές ζήτησαν από τους συμμετέχοντες να φανταστούν ότι άρχισαν να ενδιαφέρονται για κάποιον/άλλο και τους έφεραν μπροστά σε 6 διλήμματα, όπου το κάθενα περιελάμβανε μια σεξουαλική και μια συναισθηματική εκδοχή, έτσι ώστε να δουν ποια εκδοχή προκαλούσε περισσότερες ενοχές. Σ ύμφωνα με τα συμπεράσματα της μελέτης, οι άνδρες αισθάνονται πιο ένοχοι μετά από μια σεξουαλική «παρασπονδία», ενώ οι γυναίκες αισθάνονται περισσότερο ένοχες μετά από μια συναισθηματική.

Συγκεκριμένα, οι γυναίκες που συμμετείχαν στη μελέτη είπαν πως θα αισθάνονταν περισσότερο ένοχες, εάν ερωτεύονταν κάποιον άλλο πέραν του συντρόφου τους, παρά αν απλώς έκαναν σεξ «εκτός σχέσης». Αντιθέτως, οι άνδρες είπαν πως θα είχαν περισσότερες ενοχές, εάν έκαναν σεξ με κάποια άλλη εκτός της συντρόφου τους για την οποία δεν έτρεφαν βαθύτερα συναισθήματα, ακόμα και αν επρόκειτο για ένα one night stand.

Γιατί, λοιπόν, η υπόθεση των ερευνητών ήταν λανθασμένη; Η μελέτη που δημοσιεύτηκε στο «Journal Evolutionary Psychology» επεσήμανε κάποιες πιθανές αιτίες:

• Πιθανόν οι άνδρες να πιστεύουν πως οι σχέσεις τους είναι περισσότερο «σεξουαλικές» και έτσι δίνουν περισσότερη βαρύτητα στη σεξουαλική δέσμευση και εμπλοκή γενικότερα.

• Ενώ οι γυναίκες αντιλαμβάνονται επίπεδα συναισθηματικής δέσμευσης και επένδυσης, που ίσως να μην υπάρχουν καν.

• Επιπροσθέτως, μπορεί οι άνθρωποι να φέρουν μια «κληροδοτούμενη ανικανότητα» να αντιληφθούν πως οι αξίες τους ίσως είναι διαφορετικές από αυτές του/της συντρόφου τους.

Όπως ανέφερε η Maryanne Fisher, καθηγήτρια του Πανεπιστημίου St. Mary στο Halifax του Καναδά, « Αν το άτομο υποθέσει πως όλοι, ανεξαρτήτως του φύλου τους, ανησυχούν για την ίδια μορφή απιστίας, λαμβάνοντας υπ’όψιν τις προσωπικές τους αντιλήψεις σχετικά με το θέμα, το πιθανότερο όλων είναι το συγκεκριμένο άτομο να καθιστά συνεχώς λανθασμένα συμπεράσματα που θα οδηγούν σε ενοχικά συναισθήματα».

Το 2ο μέρος της μελέτης καταλήγει πως και οι άνδρες και οι γυναίκες πιστεύουν πως θα ήταν δυσκολότερο «το άλλο τους μισό» να συγχωρέσει τη σεξουαλική απιστία σε αντίθεση με την συναισθηματική απιστία, αφού συγκεκριμένα οι γυναίκες λένε πως πιθανότητα να εγκατέλειπαν τον σύντροφό τους, αν ανακάλυπταν ότι τις απατά.

Είναι πιθανό να απιστεί κανείς χωρίς να αισθάνεται τύψεις;

Όταν οι άνθρωποι ενεργούν βάσει ισχυρού κινήτρου, έχουν λιγότερες τύψεις σύμφωνα με τη Fisher. Υπό αυτές τις συνθήκες μοιάζει οι άνθρωποι να είναι περισσότερο σε θέση να δικαιολογήσουν τους εαυτούς τους και κατά συνέπεια τις πράξεις τους, κάτι που με τη σειρά του μειώνει τις τύψεις.

Με αφορμή άρθρο που δημοσιεύτηκε στο Livescience και σχετικό άρθρο της Andrea Thompson


Το άρθρο επιμελήθηκε η Ε. Ελευθερίου, Ψυχοθεραπεύτρια-Κλινική Θεραπεύτρια Σεξουαλικών Διαταραχών, συνεργάτιδα του Ανδρολογικού Ινστιτούτου Αθηνών.

www.andrologia.gr