«Ένας άλλος κόσμος», η δεύτερη μεγάλου μήκους ταινία του Χριστόφορου Παπακαλιάτη μετά το «Αν». Μια ταινία, που σε ένα σκηνικό οικονομικής κρίσης, κοινωνικών αναταραχών και υπαρξιακών επανατοποθετήσεων, επιχειρεί να μιλήσει για τον έρωτα μέσα σε μία συνθήκη απόλυτα πολιτική.
«Μια δυνατή ερωτική ιστορία δεν περιορίζεται από σύνορα, δεν έχει πατρίδα» είπε σήμερα ο ηθοποιός, σκηνοθέτης και σεναριογράφος μιλώντας στους δημοσιογράφους.
«Πρόκειται για μια ερωτική τριλογία με κοινό φινάλε, η οποία ξεδιπλώνεται στην Ελλάδα του σήμερα. Μέσα από τρεις διαφορετικές ιστορίες- που ενώνουν τρεις γενιές Ελλήνων και ξένων πολιτών σε μία Ελλάδα που αλλάζει- η ταινία πραγματεύεται την αγάπη και την κρίση που στέκεται εμπόδιο. Κρίση, όχι μόνον οικονομική, γιατί θεωρώ ότι δεν είναι μόνον αυτή η κρίση που βιώνουμε. Είναι και η κρίση των αξιών. Τελικά, βασικό εμπόδιο στον έρωτα είναι η ίδια η πραγματικότητα» ανέφερε ο σκηνοθέτης για τη νέα του ταινία που θα κάνει πρεμιέρα στις ελληνικές αίθουσες στις 17 Δεκεμβρίου σε διανομή της Village.
Ένα καστ ηθοποιών από Ευρώπη, Αμερική και Ασία δίνει φως στους ήρωες και τις ιστορίες τους. Ανάμεσά τους, ο Αμερικανός Τζέι Κ. Σίμονς, ο οποίος βραβεύτηκε με Όσκαρ Β΄ ανδρικού ρόλου για την ταινία «Whiplash», η Σουηδή Αντρέα Οσβαρτ, ο Σύριος Ταουφίκ Μπαρχόμ, ενώ από ελληνικής πλευράς παίζουν, μεταξύ άλλων, η Μαρία Καβογιάννη, ο Μηνάς Χατζησάββας η πρωτοεμφανιζόμενη Νίκη Βακάλη και ο ίδιος ο σκηνοθέτης.
«Κάθε ιστορία έχει τη δική της ματιά, το δικό της δίλλημα και τη δική της ανατροπή έως ότου ενωθούν σε μια ενιαία πλοκή. Στην ταινία βλέπουμε διαφορετικές οπτικές, από διαφορετικές γενιές, πάνω σε θέματα όπως το μεταναστευτικό, το εργασιακό, αλλά και τη δεύτερη ευκαιρία που οι ήρωες επιζητούν, με όχημα τον έρωτα» εξήγησε ο Χριστόφορος Παπακαλιάτης, σημειώνοντας ότι η ταινία χρειάστηκε δυόμιση χρόνια για να ολοκληρωθεί. «Ήταν μια παραγωγή που είχε πολλές απαιτήσεις. Επτά πρωταγωνιστές, δύο γλώσσες, πολλούς διαφορετικούς χώρους και βέβαια η πραγματικότητα της χώρας μας, εξαιτίας της οποίας πολλές φορές τα πράγματα καθυστερούσαν. Ουσιαστικά την αντιμετωπίσαμε σαν τρεις διαφορετικές ταινίες» πρόσθεσε.
Τα γυρίσματα έγιναν σε διάφορες περιοχές της Ελλάδας, από την Πλάκα, το κέντρο και το παλιό αεροδρόμιο του Ελληνικού, ως την ως την Βοϊδοκοιλιά στην Πύλο. «Η πρώτη ιστορία πάντως δείχνει το σκληρό πρόσωπο της Αθήνας» είπε ο σκηνοθέτης, αναφερόμενος στον έρωτα ανάμεσα σε μια Ελληνίδα και έναν πρόσφυγα. Βέβαια, όπως δήλωσε ο ίδιος το σενάριο γράφτηκε το 2013 και πολλά πράγματα έχουν αλλάξει από τότε. «Τα πράγματα σε σχέση με το προσφυγικό τουλάχιστον, δεν ήταν ακόμα τόσο τραγικά όσο είναι σήμερα. Η μάλλον δεν μαθαίναμε ότι ήταν τόσο τραγικά» είπε.
