Το κοινό αψήφισε το κρύο και προσήλθε μαζικά στην προγραμματισμένη εκδήλωση με τον σκηνοθέτη Κώστα Γαβρά, στη Μικρή Σκηνή της Στέγης Γραμμάτων και Τεχνών, θέτοντας ερωτήσεις και για τα τεράστια προβλήματα της εποχής μας. Τη συζήτηση συντόνισε η δημοσιογράφος Τίνα Μανδηλαρά.
Η κυνική φράση ενός στελέχους της Goldman Sacks,"Μαζεύουμε τα χρήματα από τους φτωχούς που είναι πολλοί για να τα δίνουμε στους πλούσιους που είναι λίγοι", στάθηκε αφορμή για τον Κώστα Γαβρά να γυρίσει το "Κεφάλαιο", την καινούρια του ταινία, που κάνει πρεμιέρα στην Αθήνα, την ερχόμενη Δευτέρα, 14 Ιανουαρίου.
Το θέμα της ταινίας, ο κόσμος του χρηματιστηριακού κεφαλαίου μέσα από τις περιπέτειες ενός «κανονικού» ανθρώπου που εξελίσσεται σε έναν αδίστακτο τραπεζίτη, (τον υποδύεται ο Γκαντ Ελμαλέχ) - μαζί με το ενδιαφέρον του κοινού να συζητήσει με τον Κώστα Γαβρά για τον πολιτικό κινηματογράφο, δημιούργησε το αδιαχώρητο, χθες βραδυ, στη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών.
Ενα μικρό δείγμα των όσων είπε ο Κώστας Γαβράς:
- Πίσω από την γοητεία ενός τραπεζίτη, τη μόρφωση και την καλλιέργειά του, κρύβεται μια σκοτεινή πλευρά, αυτή των επιχειρήσεων. Κι αυτό προσπάθησα να βρω και να διηγηθώ στην ταινία μου.
-Ζούμε σ΄έναν άγριο καπιταλισμό, γυρίσαμε πίσω πολλά χρόνια, στον 19ο αιώνα.
- Οι έννοιες ναι, φυσικά έχουν αλλάξει και κυρίως έχει παραμεριστεί η ηθική. Στο βιβλίο «Ο ολοκληρωτικός καπιταλισμός», ο συγγραφέας του, τραπεζίτης Ζαν Πιερλεβάντ, περιγράφει τη δημοκρατία σαν placebo, (πλασματική) . Ότι δηλαδή, οι μεγαλομέτοχοι των τραπεζών και των επιχειρήσεων διευθύνουν τον κόσμο. Νομίζω ότι του ξέφυγε σε μια στιγμή ειλικρίνειας.
- Στη Γαλλία οι ομαδικές απολύσεις γίνονται υπό τον τίτλο του «κοινωνικού προγραμματισμού» (plans sociaux). Σαν να πρόκειται για δώρο στους ανθρώπους.
- Tη λύση στα τεράστια προβλήματα, δεν θα τη δώσει μια ταινία. Δεν είναι αυτός ο ρόλος ούτε του κινηματογράφου ούτε του σκηνοθέτη. Εμένα μ' ενδιαφέρει η αντίσταση στην καταστροφή.
- Η λύση θα έρθει από τους ανθρώπους που ψηφίζουμε. Πρέπει να ξέρουμε ποιους διαλέγουμε και γιατί τους διαλέγουμε. Αυτό είναι το πρόβλημα. Και κυρίως είναι πρόβλημα ελληνικό, εδώ και πάρα πολλά χρόνια.
