Γιατί το "ρίχνουμε" στο φαγητό; Ψυχολογία και λαιμαργία

Σε σάκο του μποξ έχει μετατραπεί το ψυγείο για τους στρεσαρισμένους νεοέλληνες: όταν νιώθουν άγχος, πίεση, στενοχώρια, μοναξιά ακόμη και βαρεμάρα, εκτονώνονται τρώγοντας, με συνέπεια να γεμίζουν τον οργανισμό τους με έξτρα θερμίδες.

Oι ειδικοί, ωστόσο, επισημαίνουν πως υπάρχουν τρικ που μπορεί να ξεγελάσει την κακή ψυχολογία και συνεπώς τη λαιμαργία που προκαλεί!

«Το φαγητό λειτουργεί για πολλούς ανθρώπους σαν φάρμακο, όπως ακριβώς η ασπιρίνη για τον πονοκέφαλο. Και αυτό συμβαίνει εντελώς μηχανικά: την πρώτη φορά που νιώθει κάποιος ένα αρνητικό συναίσθημα ψαχουλεύει ασυναίσθητα το ψυγείο. Αρκεί όμως, αυτή η πρώτη φορά για να του γίνει συνήθεια, κάθε φορά που θέλει να εξαλείψει δυσάρεστα συναισθήματα», λέει στα «ΝΕΑ» η ψυχολόγος κ. Στέλλα Αργυρίου.

Παγωτά- πατατάκια Έτσι, όταν κάποιος δεν μπορεί να κοιμηθεί, επειδή νιώθει αγωνία για την αυριανή ημέρα στο γραφείο, εκτονώνεται τρώγοντας πατατάκια έως ότου να νιώσει πως θα σκάσει. Επίσης, συχνό είναι έπειτα από μια ερωτική απογοήτευση, οι γυναίκες να το ρίχνουν στα παγωτά και στις πάστες για να ξορκίσουν τη μοναξιά τους και τη στενοχώρια τους. Και όπως επισημαίνουν οι ειδικοί τίποτα δεν είναι τυχαίο, αφού πρόσφατες έρευνες δείχνουν πως οι διατροφικές επιλογές- που συχνά γίνονται εμμονή για μια συγκεκριμένη, έντονα φορτισμένη περίοδο- «φωτογραφίζουν» την ψυχολογία των καταναλωτών! «Τα άτομα με μελαγχολία ή με καταπιεσμένη ερωτική ζωή συχνά καταφεύγουν σε τροφές που είναι πλούσιες σε υδατάνθρακες όπως είναι το ψωμί, τα γλυκά ή τα μπισκότα. Αντίθετα, όσοι υποφέρουν από έντονο άγχος για μια συγκεκριμένη περίοδο εμφανίζουν τη συνήθεια να καταναλώνουν μεγάλες ποσότητες αλμυρών- ποπ κορν, πατατάκια, γαριδάκια, ξηρούς καρπούς. Οι μοναχικοί πάλι προτιμούν τις λιπαρές τροφές, δηλαδή τα γλυκά», προσθέτει η κ. Αργυρίου.

Η εξήγηση Η έντονη επιθυμία για μια συγκεκριμένη ομάδα τροφών έχει, άλλωστε, επιστημονική εξήγηση: οι υδατάνθρακες αυξάνουν τα επίπεδα της σεροτονίνης- ορμόνη που ανεβάζει τη διάθεση-, ενώ η αδρεναλίνη που παράγεται σε αυξημένες ποσότητες, όταν το στρες χτυπάει «κόκκινο», δημιουργεί έντονη όρεξη για σνακ πλούσια σε αλάτι!

Όταν, όμως, το φαγητό μετατρέπεται σε υποκατάστατο τεχνητής ευτυχίας ή σε αγχολυτικό, τότε αρχίζει ένας φαύλος κύκλος - οι θερμίδες και τα κιλά συσσωρεύονται, οι ενοχές που προκαλεί η υπερφαγία εντείνονται και έτσι κανείς συνεχίζει να τρώει για να «πνίξει» τις ενοχές του.


Πιο επιρρεπείς οι γυναίκες

Oι γυναίκες είναι πιο επιρρεπείς στη συναισθηματική υπερφαγία, όπως παρατηρούν οι διαιτολόγοι- διατροφολόγοι. Και όλα αρχίζουν από το γεγονός ότι οι περισσότεροι άνθρωποι δεν αντιμετωπίζουν πια το φαγητό μόνον ως βιολογική ανάγκη, αλλά και ως απόλαυση- συχνά όμως, χάνουν το μέτρο.

«Οι γυναίκες, περισσότερο από τους άντρες, τρώνε όταν είναι στενοχωρημένες, όταν δεν είναι ικανοποιημένες από τη ζωή τους, όταν χωρίζουν με τον σύντροφό τους, όταν γενικά αισθάνονται ένα συναισθηματικό κενό, το οποίο προσπαθούν να καλύψουν», υπογραμμίζει ο Γρηγόρης Ρίσβας διαιτολόγος- διατροφολόγος και επιστημονικός συνεργάτης του Χαροκοπείου Πανεπιστημίου. Όσο για τη λύση που προτείνει, αυτή δεν είναι άλλη «από το να βρουν άλλο τρόπο να εκτονωθούν. Παραδείγματος χάρη, μπορούν να αποκτήσουν κάποιο χόμπι ή να γραφτούν στο γυμναστήριο της γειτονιάς.

ΤΑ ΝΕΑ